2017 | Enghuizer dialogen VIII | De poëzieplek

De poëzieplek
 
Hier speelt de tijd haar eeuwig spel
klankt muziek de woorden
rijgt ze aaneen tot wij ze verstaan.
 
Onder hoge bomen dalen
zij in ons hart
prikkelen onze zinnen
doen ons verstild zijn
door iets waar wij slechts
naar kunnen raden
maar dat vermoeid
van razen en jagen
diep in ons verscholen ligt.
 
Margót Veldhuizen
 
Gedicht bij kunstwerk van
Rolf Wolters - Kunstklinkplek