2017 | Enghuizer dialogen VIII | Zutphens zadelleen

Zutphens zadelleen
 
Verval is nog niet ingetreden, en aan de ring
van het stalgebouw van deze plaatst staat hij
in volle glorie klaar, en wacht…
Wanneer hij zachtjes briest, gaat door zijn
zwarte vacht een siddering en als hij elegant
het been verzet, verschijnt in het gezelschap
van de knecht, de heer en neemt de gave in ontvangst.
Nog is zijn ingehouden vurigheid en kracht in toom…
De oren strak gespannen, in de aandachtstand.
En even kraakt het zadel met een nieuw geluid
wanneer hij voor het eerst de sporen krijgt,
en tijdens de galop, de manen als een
baaierd in de wind, één met de ruiter wordt.
 
Anna Wiersma