Enghuizer aarde
Geaarde wortels kronkelen zich een weg in de diepte vanwaar uit leven ontkiemd Mijn weg zal zich vervolgen een gang gehuld in duister dwars door klei, vocht en aarde baan mij worstelend naar boven zonnestralen verwarmen mijn komst reikend naar de blauwe lucht uitgegroeid tot, de eik monumentaal Littekens hebben mij gehavend door geheimen die dit bos verhult die mij ter ore zijn gekomen door het gefluister in de verte Als witte nevel valt over het woud en schaduwen weer verschijnen het landgoed weer tot leven komt. Marleen van Joolen> Het lentefris nieuw lid van De Omsmeders Marleen van Joolen debuteert vandaag met bovenstaande bijdrage. Wees welkom! [H.M. 16-04-2020]
6 Reacties
16/4/2020 18:09:54
Wat een heerlijke lente omschrijving die alle jaren groeit geef jij hier Marleen. Top.
Antwoord
Elise
16/4/2020 18:28:26
Wat mooi!
Antwoord
Marijke
16/4/2020 18:33:27
Mooie woorden die wij nodig hebben in deze heftige tijd. Dankjewel Marleen
Antwoord
Yvette
16/4/2020 19:25:26
Trots op je Marleen
Antwoord
Marieke
17/4/2020 11:07:00
Prachtig! Mooi en diepzinnig verwoord!
Antwoord
Marleen
6/5/2020 12:06:36
Bedankt voor de mooie complimenten!
Antwoord
Laat een antwoord achter. |