Enghuizer delta

De horizon waant zich in een Märklins
Alpenschap, bergdalbrug onmetelijk
hoog, een rookpluim, stoom en fluitend lopen
over gietijzeren overbrugging.
 
En dan het licht Rembrandtesque geëtst.
De tunnel met het dekbladeren dak,
de rottende poel, de zuigende zucht.
Wees dan gewag ’n r rolt over het pad.
 
Goud vloeit uit de pot, de Rijn borrelt.
De rivier stroomt. Diep en bergen hoog.
 
Hans Mellendijk

Enghuizer dialoog
 
Hier mag mijn leven stilstand vieren
voor even bloots niet verder gaan.
Gedoodverfde gedichten schmieren
Ze komen af, ze komen aan.
 
    “Ik zie mijn schoonheid in jouw ogen
     voel buitelend op mijn huid jouw tred.
     Jij hebt me weer opnieuw bevlogen
     stilaan in eenheid ingebed.”
 
'k Zal mij naar jouw beginsel voegen
al verschiet de mens massaal zijn kruit.
Jouw beeldtaal geeft mijn spinsels sjoege
voor ik me doodschrik en sterf uit…
 
Ankh Gussinklo
 
*) bloots: Oud Aaltens dialect voor 'enkel maar'.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Wolf onder de bomen

(Egon Erwin Kisch, de “Razende Reporter”, bericht anno 1948 van achter zijn stamtafel in Praag, kort voor zijn dood)
 
Jedovna heet het hier, ofwel Vergifkroeg:
kuuroord vol kruidenbitter en Pilsener
waar ik genees, of niet. Zoals die baron
tegenover mij, Hollander vol hartzeer
om een schrijnende plek op zijn ver landgoed
 
waar het, onder warhopig blauwe hemel,
te midden der adelskleuren van juweel,
al eeuwen geurt naar de taxus, venijnboom,
als een gifschip naar de overkant leidend
Elckerlyc die langs het verbodene schampt –
 
reeuws riekt het dan ook aan de overzijde,
waar een paard na negentien bruidsetmalen
barones Julia, bloem van het geslacht,
van haar hoge positie wierp en doodde.
1848, zegt de gedenksteen…
 
Vergif alom, waaraan wij sterven, of niet:
edel dier of roofdier, wolf snuift aan ons lijf…
 
P.B.Kempe
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Bert Scheuter
www.beekenes.nl
bert@beekenes.nl
0315 24 13 65 | 06 39 41 07 41

Het venster is een symbolisch beeldmerk dat de binnen- en de buitenwereld deelt. Aan het venster staan, de wereld met aandacht observeren en meenemen naar binnen. In dit geval heeft het de vorm van een gotische spitsboog. Niet voor niets natuurlijk. 

​
 
Binnen | buiten
 
Een beukenbos betrad ik eerder
dan een gothische kathedraal.
Toen ik de eerste keer zo’n kerk
inging, zag ik de boompilaren
uitwaaierend in de spitsbogen
van een bos vol beukenkruinen.
 
Zelfs de scherpe aftekening
van zonlichtvlakken, die de
hemelhoge ramen op de vloer
wierpen, herinnerden mij
aan de zonlichtvlekken op de
bladtapijten van de Slangenburg,
van Wissinkbos en van Enghuizen.
 
Hier nu rijst het vermoeden dat
de bouwmeesters der kathedralen
door God het bos zijn ingestuurd,
ergens in de maanden voordat
zij met stokken een grondplan
trokken in de aarde van Sens,
van Saint-Denis en van Chartres.
 
 
Bert Scheuter
 



​